من وآینده من

پیشا پیش فرا رسیدن سال 1391 را به شما خوبان تبریک میگویم

باسلامی دوباره خدمت دوستان خوبم

داریم کم کم بپایان سال 1390 نزدیک میشویم

  سالی که پر از التهاب بود برای من یادم هست در دوران نوجوانی همیشه به این سال فکر میکردم با خودم هزاران فکر میکردم و چندین برنامه داشتم

ولی روزگار بمن نشون داد بسیاری از وقتها زندگی انطوری که ما دوست داریم پیش نمیرود

خود میدانم اگر بخواستهایم نرسیدم خود کردم راه را درست انتخاب نکردم

عمر بطالت گذشت رفت و الان موقعی رسیده که باید برداشت میکردم

میدونم گفتن این حرفها دیگه فایدهای نداره اینرا برای دوستانی میگم که تا بسن من برسند خیلی راه دارند

اقایان اگر تا این سن کاری نداشته باشند دیگه کاری نیست و اگرهم باشه بطبع نیست

دوستان امسال هرچی بود گذشت باید برای سال آینده برنامه ریخت

بهر حال زیاد حرف نزم امیوارم اگر از من دلخوری چیزی دارید حلال کنید

فعلا تا سال 1391 با همه شما خدا حافظی میکنم

پ ن : احتمالا اگر کار جدیدم شروع بشود تا اخر شب سر کار هستم و امکانش هست کم بتونم بدوستان سر بزنم

پ.ن : همینجا لازم میددونم از مدیرین سرویس دهنده وبلاگهم تشکری کرده باشم که تا امروز خیلی جهت بهبود کمکم کرده اند

موفق و پیروز باشید

باسلام خدمت دوستان خوبم

بروز رسانی وبلاگ کمی دیر انجام گرفت چون منتظر بودم تا ببینم سر انجام چه خواهد شد

درست 15 خرداد 1389 با هزار امید وارد یک شرکت شدم  اوایل بسیار خوب بود ولی درست مهرماه همان سال حقوق قانون کار به روز کاری تغییر کرد یعنی هرچه کار بیشتری تحویل میدادیم بیشتر میگرفتم  من مدتی قسمت خدمات شرکت بودم تا اینکه به قسمت پالایش برگشتم سال 1390 گفتند سمتم شده نماینده شرکت  چند ماه بعد دوبباره به کسی دیگه تا اینکه مهر 13980 شرکت قبل یقرارداش لغو شد با شرکت جددی قرارداد بستم که اگر بگم با چه وضعیتی کار میکردیم باورتون نمیشه  بیمه را 3الی 10 روز برام رد میکرد حقوق میانگین 500000 توامان ولی بازهم امیدوار بودیم استخدام شویم درست برج 11 امسال گفتند قانون اومده که شرکتها حذف و خود ادارات باما قرارداد ببنید 

از گوشه کنار خبرهای متفاوتی بما میرسید  تا اینکه 9 اسفند گفتند تعطیل چون بودجه نداریم  بسیاری از دوستان هرکجا که میتوانستند رفتند استانداری اداره کار رهبری و................... هیچ که هیچ که اخر پنجشنبه گذشته گفتند شنبه بیان وسایلتونو جمع کنید

امروز رفتیم  گفتیم شاید فرجی بشه ولی ساعت 12 اعلام شد که بروید فادیهای ندارد بودجه نیست بیمه بهمن و اسفند نمیدهند و حقوقشم گفتن میدند که من امیدی ندارم

از 17 اسفند امتحانات دانشگاه هم شروع میشه تا 27 اسفند   که احتمال زیاد فرصت نکنم بیام نت

تمام فکرم مشغول هست چند جا سپرند برام  تا اسل اینده ببینم چه میشه احتمالا باید دانشگاه را هم بیخیال بشم چون سر هرکاری برم فکر نکنم بگذارند بروم دانشگاه

امسال هم مثل هرسال دارد تلخ تمام میشه مثل اینکه بازهم استراب  وناراحتی و

تنها امیدم اول بخدا و بعد به خانواده است که میدونم خیلی غصه منرا میخورند خدا خودش رحم کنه

هم بمن وهم به همکاران متاهل و ................. من

التماس دعا دارم از همه شما دوستان

موفق و پیروز باشید

افوض المری الله ان الله البصیر العباد